————————————————————————-

Wys­tawa fotografii Krzysztof Gier­ał­tows­ki “Pol­skie Indy­wid­u­al­noś­ci”

Związek Pol­s­kich Artys­tów Fotografików Okręg Śląs­ki zaprasza na wernisaż wys­tawy Krzysztof Gier­ał­tows­ki “Pol­skie Indy­wid­u­al­noś­ci”
Wernisaż odbędzie się 6 lutego 2019r o 18.30, w Galerii Katow­ice Związku Pol­s­kich Artys­tów Fotografików,przy ul. św. Jana 10 (II piętro). Wys­tawę moż­na oglą­dać do 1 mar­ca 2019 od wtorku do piątku w godz­i­nach od 17.00 do 20.00.

Krzysztof Gier­ał­tows­ki, fotograf, członek ZPAF i Sto­warzyszenia Autorów ZAiKS, Członek kore­spon­dent Niemieck­iego Towarzyst­wa Fotograficznego DGPh.
Min­is­ter Kul­tu­ry RP w 2007 roku odz­naczył K. Gier­ał­towskiego sre­brnym medalem Glo­ria Artis, w 2011 artys­ta otrzy­mał nagrodę C.K. Nor­wi­da, w 2013 r. został uhonorowany Doroczną Nagrodą Min­is­tra Kul­tu­ry i Dziedz­ict­wa Nar­o­dowego za rok 2013 w dziedzinie Sztuk Wiz­ual­nych, a w 2014 Prezy­dent RP przyz­nał mu Krzyż Ofi­cer­s­ki Orderu Odrodzenia Pol­s­ki, a min­is­ter spraw zagranicznych przyz­nał Odz­nakę Hon­orową „Bene Mer­i­to” za dzi­ałal­ność wzmac­ni­a­jącą pozy­cję Pol­s­ki na are­nie między­nar­o­dowej.

Portre­tu­ję od pon­ad 40 lat pol­ską inteligencję, stworzył liczącą przeszło 500 tysię­cy negaty­wów kolekcję „Pola­cy, portre­ty współczesne”.
Zdję­cia z niej pokazy­wał doty­chczas na 52 zagranicznych i 46 kra­jowych wys­tawach indy­wid­u­al­nych nie licząc zbiorowych i umieś­cił w 28 świa­towych i 25 kra­jowych renomowanych kolekc­jach, muzeal­nych, nie licząc kolekcji pry­wat­nych.

Jego prace zna­j­du­ją się m.in. Bib­liotece Kon­gre­su w Waszyn­g­tonie, Muse­um of Mod­ern Art w San Fran­cis­co, Bib­lio­thèque Nationale de France, Musée dArt. Mod­erne de la Ville w Paryżu, Det Kon­gelige Bib­liotek w Kopen­hadze, Muse­um fϋr Kun­st und Gewerbe w Ham­bur­gu, Muse­um Lud­wig w Kolonii, Muzeum His­torii Fotografii w Krakowie, Muzeum Sztu­ki w Łodzi, Muzeach Nar­o­dowych w Warsza­w­ie, Wrocław­iu i Poz­na­niu oraz w kolekc­jach pry­wat­nych.
Wprowadz­ił do świado­moś­ci społecznej poję­cie portre­tu subiek­ty­wnego prze­ci­w­stawnego antropom­e­trycznym wyma­gan­iom glob­al­nej iden­ty­fikacji.
Opis aktu­al­nych pro­jek­tów i rozsz­er­zone infor­ma­cję : www.gieraltowski.pl

Port­fo­lio „Indy­wid­u­al­noś­ci pol­skie“ w kolekc­jach i na wys­tawach

W roku 2009, pow­stał pod patronatem Bib­liote­ki Nar­o­dowej w Warsza­w­ie, wybór 44 czarno-białych syg­nowanych i numerowanych portretów z okre­su 1972–1995, opa­tr­zony odau­torski­mi komen­tarza­mi w języku pol­skim, ang­iel­skim, niemieckim i fran­cuskim.
Stanowi on Port­fo­lio portre­towe „Indy­wid­u­al­noś­ci Pol­skie“, pro­mowane wys­tawą.

Dyrek­tor Zamku Królewskiego w Warsza­w­ie, pro­fe­sor Andrzej Rot­ter­mund, opa­trzył Port­fo­lio słowem wstęp­nym.

Prezy­dent RP Bro­nisław Komorows­ki, obdarzył nim Musée de l’Europe, Brux­elles, Orange Pol­s­ka S.A. przekaza­ła do Bib­lio­thèque Polon­aise, B.P.P. Paris i Muzeum His­torii Fotografii,
Kraków, Między­nar­o­dowe Tar­gi Poz­nańskie kupiły Muzeum Nar­o­dowe­mu, Poz­nań, PKO Bank Pol­s­ki Bib­liotece Nar­o­dowej, Kul­czyk Invest­ments Bib­liotece Jagiel­lońskiej
i Prezy­den­towi Repub­li­ki Fed­er­al­nej Niemiec Horstowi Köh­lerowi, a Sto­warzysze­nie Autorów ZAiKS, Zamkowi Królewskiemu w Warsza­w­ie i Bib­liotece Uni­w­er­syte­tu Warsza­wskiego. Marsza­łek Wojew­ódzct­wa Mazowieck­iego podarował Kun­st­mu­se­um-Moritzburg, Halle (Saale). Marsza­łek Wojew­ództ­wa Dol­nośląskiego zakupił je kosztem
30 tys.zł dla Muzeum Nar­o­dowego Ukrainy we Lwowie.

Port­fo­lio jest kartonowym pudełkiem for­matu A3+ i wraz ze zdję­ci­a­mi 33x47cm.
w obwolu­tach speł­nia wszelkie kry­te­ria archi­wal­nego obiek­tu muzeal­nego i jako książ­ka artysty­cz­na posi­a­da ISBN.

Wys­tawy pro­mo­cyjne Port­fo­lio odbyły się m.in. w Inter­na­tionales Zeitungsmu­se­um, Aachen,
Bib­lio­thèque Polon­aise, B.P.P. Paris w ramach Paris Pho­to, Pol­ský Insti­tut, Pra­ha. Dum Uměni, Opa­va. Lietu­vos Mok­slų Akademi­jos Vrublevskių Bib­lioteko­je, Vil­nius. Kun­st­mu­se­um Moritzburg, Halle (Saale). Bib­liotekach Nar­o­dowej, Jagiel­lońskiej, Uni­w­er­syte­tu Warsza­wskiego. Galerii im. Sleńdz­ińs­kich, Białym­stok i Gale­ria Amfi­la­da Miejskiego Ośrod­ka Kul­tu­ry, Olsz­tyn oraz w Galeri Łódzkiego Towarzyst­wa Fotograficznego, a Biuro Wys­taw Artysty­cznych w Kryn­i­cy, prezen­towało wys­tawę, towarzyszącą Forum Eko­nom­iczne­mu. Wys­tawę plen­erową Port­fo­lio zaprezen­towała Gale­ria na Pło­cie Ogro­du Sask­iego, Lublin.

Hisz­pańsko języ­czne Port­fo­lio „Indy­wid­u­al­noś­ci pol­skie“ pokazano na wys­taw­ie w galerii arteko, San Sebas­t­ian, Stol­i­cy Kul­tu­ry Europe­jskiej, a później na przełomie 2016/2017 r.,
w Sala de Exposi­ciones del Audi­to­rio y Cen­tro de Con­gre­sos de Mur­c­ja. Latem 2017 r., „Indy­wid­u­al­noś­ci pol­skie“, prezen­towana była w Pol­nis­ches Insti­tut, Wiedeń. Jesienią 2018, wys­tawę pokazał Ruskij Muzej Fotografii, Niżnyj Nov­gorod, a w lutym 2019, wys­tawa goś­ciła w katow­ick­iej Galerii Związku Pol­s­kich Artys­tów Fotografików, ZPAF.

Muzeum Nar­o­dowe w Gdańsku wydało do prezen­towanej wys­tawy kat­a­log Port­fo­lio,
a następ­ny hisz­pańsko języ­czny kat­a­log, wydało w związku z wys­tawą w San Sebas­t­ian Biuro Fes­ti­walowe Impart 2016.

Pro­jekt prezen­towany jest w zakład­ce Port­fo­lio na stron­ie www.gieraltowski.pl

16 listopad 2018 r.

44. indy­wid­u­al­noś­ci pol­skie. Teka z portre­ta­mi Krzyszto­fa Gier­ał­towskiego
W pol­skiej fotografii monopol na portret ma Krzysztof Gier­ał­tows­ki. Trud­no znaleźć dla niego konkuren­tów nie tylko dziś, lecz również w przeszłoś­ci. Słyn­ny portrecista Benedykt Jerzy Dorys – w porów­na­niu z Gier­ał­towskim – razi ate­lierową szty­wnoś­cią i wyda­je się co najwyżej zdol­nym rzemieśl­nikiem. Z kolei Edward Hartwig mógł­by stanow­ić dla Gier­ał­towskiego punkt odniesienia, gdy­by trak­tował portret z taką piec­zołow­itoś­cią jaką rez­er­wował dla pejza­żu pol­skiego. U Gier­ał­towskiego widać wpływ portre­towych ekspery­men­tów Witkacego – dzi­ałanie Gier­ał­towskiego ma w sobie też coś z „firmy portre­towej” – ale kul­towy dram­atopis­arz, malarz i filo­zof fotografie zawsze wykony­wał nie­jako en pas­sant, nie trak­tu­jąc jej z powagą należną sztuce. Właś­ci­wie te wszys­tkie analo­gie wyda­ją się dość odległe i nieuprawnione w momen­cie, gdy zosta­je­my skon­fron­towani z total­nym, roz­ciąg­nię­tym już niemalże na półwiecze pro­jek­tem portre­towa­nia pol­skiej inteligencji. W his­torii pol­skiej fotografii moż­na znaleźć bowiem wiele świet­nych portretów, ale żaden z autorów z równą kon­sek­wencją nie tworzył cyk­lu o podob­nym charak­terze i roz­machu.
Jeśli w pol­skiej fotografii portret zdomi­nował niemal doku­ment­nie Krzysztof Gier­ał­tows­ki, to uczynił to na dobre i na złe, bo to artys­ta kon­trow­er­syjny. Wzburze­nie u jed­nych, entuz­jazm u drugich budzą nie tylko jego ostre, ekspresyjne fotografie, ale równie częs­to wygłaszane przezeń poglądy na tem­aty niekoniecznie związane z fotografią. Gier­ał­tows­ki to oso­bis­tość, postać pełnokr­wista i peł­na kon­trastów niczym jed­no z jego zdjęć. Co istotne, swoi­mi portre­ta­mi Gier­ał­tows­ki raczej nie doku­men­tu­je, lecz inter­pre­tu­je ludzi i klasę społeczną przez nich reprezen­towaną (w tym sen­sie autor teki jest jed­nym z ostat­nich nie tylko inteligen­tów, lecz również mark­sistów wyz­na­ją­cych poprzez swe fotografie wiarę w ist­nie­nie bytów tyleż różnorod­nych, co spoistych jak klasy społeczne). Inter­pre­tac­je i rein­ter­pre­tac­je inteligenc­kich oblicz czynione przez Krzyszto­fa Gier­ał­towskiego mają prz­eróżny charak­ter, ale łączy je wspól­ny mianown­ik nieza­przeczal­nego artyz­mu. Te wszys­tkie insc­eniza­c­je, charak­teryza­c­je, dra­matyza­c­je, tric­ki oświ­etle­niowe i retusze, do tego obrób­ka cyfrowa i pow­ięk­szal­nikowa składa­ją się na całoś­ciowy pro­jekt este­ty­czny, którego kole­jną inkar­nacją jest teka o mrocznym, roman­ty­cznym w prowe­niencji tytule „44”. Na czym pole­ga artysty­czność fotografii Gier­ał­towskiego moż­na przekon­ać się zestaw­ia­jąc jego zdję­cia choć­by ze sztan­darowym „Zapisem socjo­log­icznym” Zofii Rydet, surowym doku­mentem przed­staw­ia­ją­cym mieszkańców wsi, miasteczek i miast Pol­s­ki epo­ki Edwar­da Gier­ka. Gier­ał­towskiego takie chodze­nie od domu do domu i pstrykanie jak popad­nie nie intere­su­je. Do wyko­na­nia każdego portre­tu staran­nie się przy­go­towu­je, tworzy listy osób „do zdję­cia”, stara się odnaleźć ich czuły punkt, ująć specy­fikę danego charak­teru, wydobyć to, co ukryte i niez­nane nawet samym mod­e­lom. Jed­nocześnie, w najlep­szych zdję­ci­ach Gier­ał­towskiego – a takie znalazły się w wyborze przy­go­towanym do teki „44” – nie ma rutyny, ciężkoś­ci charak­terysty­cznej dla fotografii np. ate­lierowej, czy typowo pro­fesjon­al­nej pro­dukcji jaka wypeł­nia łamy dzisiejszych mag­a­zynów i zapeł­nia ściany galerii. Twór­c­zość Krzyszto­fa Gier­ał­towskiego musi być lek­ka, zaskaku­ją­ca w swoim kon­cep­cie, odkry­w­cza od strony for­mal­nej. Przy czym to ciągłe poszuki­wanie najlep­szego fotograficznego ekwi­wa­len­tu danej oso­by nie zawsze zgadza się z wyobraże­ni­a­mi jakie mają o sobie portre­towani. Wystar­czy poczy­tać komen­tarze do zdjęć, by zobaczyć jak przewrot­ny, a nawet złośli­wy bywa artys­ta. A przede wszys­tkim jak pomysłowy: gdy koronu­je Tadeusza Brzo­zowskiego, lub skro­bie tynk by Czesław Miłosz zech­ci­ał spo­jrzeć w obiek­tyw, gdy przeko­marza się z Kaliną Jędrusik i przeła­mu­je kon­we­nans Mag­dale­ny Abakanow­icz, gdy niespeł­nia oczeki­wań i zaskaku­je – to cały Krzysztof Gier­ał­tows­ki i jego pan­teon (to z pewnoś­cią nie zwykła teka, tylko pan­teon właśnie, ale pan­teon przez małe „p”, pan­teon fotograficzny, o prowe­niencji nadarowskiej, dziewięt­nas­towiecznej). Pozowanie Gier­ał­towskiemu to pokusa, pró­ba i wyzwanie, zawsze wydarze­nie, cza­sem skan­dal i poru­ta, po której fotografowani przes­ta­ją się odzy­wać do fotografa (Ryszard Kapuś­cińs­ki). Cza­sem mu dzięku­ją, cza­sem przek­li­na­ją, ale nigdy nie pozosta­ją obo­jęt­ni.
Inteligenc­ki pan­teon Krzyszto­fa Gier­ał­towskiego roz­pa­da się na dwie zasad­nicze częś­ci: czarno-białą i – od 1995 roku – kolorową. Zdję­cia Lorentza, Miłosza, Raszewskiego, Her­ber­ta, Ster­na, Kan­to­ra, Stańko, Brzo­zowskiego, Czap­skiego, Gwiazdy to już klasy­ka, która znalazła swo­je eksponowane miejsce w his­torii fotografii pol­skiej i świa­towej. Osob­ny tem­at to dużo ostrze­jsze – tak jak tylko kolor potrafi być ostry – fotografie bar­wne (od Karskiego i Bal­cerow­icza po Praż­mowskiego i Śliz­ińską, Gier­ał­tows­ki pozosta­je sobą i rozrzut osób do sportre­towa­nia pozosta­je nadal olbrzy­mi, zagar­nia całe poła­cie pol­skiego świa­ta kul­tu­ry, poli­ty­ki, ekonomii). Kolor jest moc­ny, a zdję­cia kam­powe, odjechane, odd­a­ją tem­po i for­mę zmi­an zachodzą­cych we współczes­nej Polsce. Odd­zie­le­nie fotografii kolorowej od czarno-białej wyda­je się zasadne i teka przy­go­towana przez artys­tę pokazu­je pon­ad­cza­sowość jego prac, ory­gi­nal­ność formy, która do dziś nie traci na świeżoś­ci i inspiru­je kole­jne pokole­nia fotografów i inteligen­tów.
Krzysztof Gier­ał­tows­ki co jak­iś czas popa­da w depresję, uzna­je, że nikt nie chce jego zdjęć, że muzea go ignoru­ją, niszczą dorobek jego życia, wtedy znaczą­co tytułu­je wys­tawy (por. „Niech­ciane portre­ty”). Wyda­je się, że teka „Indy­wid­u­al­noś­ci pol­s­kich” jest właś­ci­wym remedi­um na jego zniechęce­nie. Dowodzi wig­oru i żywot­noś­ci jego kon­cepcji fotografii. Zdję­cia pozosta­ją „chciane”, czy wręcz „pożą­dane” przez kolekcjon­erów i miłośników fotografii, a Krzysztof Gier­ał­tows­ki dzi­ała dalej i zma­ga się o uznanie fotografii portre­towej za ważną dla tego kra­ju, społeczeńst­wa, nar­o­du. Wyda­je się, że jest coraz bliżej wyz­nac­zonego sobie celu.
Adam Mazur

a href=“http://www.zpaf.katowice.pl/wp-content/uploads/2019/01/New_Tadeusz-Brzozowski-do-gazety.jpg”>

————————————————————————-

Zbiorowa wys­tawa fotografii “Wykład­ow­cy szkoły fotografii Fotoe­dukac­ja”

Związek Pol­s­kich Artys­tów Fotografików Okręg Śląs­ki oraz Policeal­na Szkoła Fotograficz­na Fotoe­dukac­ja zaprasza­ją na wernisaż wys­tawy zbiorowej “Wykład­ow­cy szkoły fotografii Fotoe­dukac­ja”
Wernisaż odbędzie się 4 sty­cz­nia 2019r o 18.30, w Galerii KATOWICE Związku Pol­s­kich Artys­tów Fotografików,przy ul. św. Jana 10 (II piętro). Wys­tawę moż­na oglą­dać do 1 lutego 2019 od środy do piątku w godz­i­nach od 17.00 do 20.00 .

Różne spo­jrzenia, różni ludzie…
Różne doświad­czenia, różne prze­myśle­nia…
Różne potrze­by, różne sposo­by real­iza­cji…
Różne pra­cown­ie, różne narzędzia…
Różne inspirac­je, różne fas­cy­nac­je…
Różne oczeki­wa­nia, różne zakończenia…

Różni ludzie… JEDNA SZKOŁA… NIESKOŃCZENIE WIELE FOTOGRAFII.

Wys­tawa jest próbą przy­bliże­nia syl­wetek wykład­ow­ców, którzy pracu­ją w Szkole Fotografii FOTOEDUKACJA i oprócz tego, że przekazu­ją wiedzę z zakre­su fotografii, są również czyn­nie dzi­ała­ją­cy­mi fotografa­mi, pracu­ją­cy­mi zawodowo i z pasją.
Kura­tor wys­tawy Bea­ta Men­drek

Fot. Bea­ta Men­drek

Bea­ta Men­drek ur w 1980 r.
Absol­wen­t­ka Policeal­nego Studi­um Fotograficznego oraz Wydzi­ału RTV Uni­w­er­syte­tu Śląskiego
w Katow­icach.
Od 2008 roku członek Związku Pol­s­kich Artys­tów Fotografików – od roku 2011 członek Zarzą­du ZPAF okręgu śląskiego.

Od roku 2009 wykład­ow­ca w Szkołach Fotografii w Katow­icach i w Tychach, w zakre­sie Kom­pozy­cji Obrazu Fotograficznego, Este­ty­ki fotografii oraz Tech­nik Fotograficznych i Pod­staw fotografii.

Orga­ni­za­tor­ka i wykład­ow­ca kursów i warsz­tatów fotograficznych -www.fotowarsztaty.eu

W lat­ach 2003 – 2006 założy­ciel­ka i uczest­nicz­ka dzi­ałań Grupy Fotograficznej NATECHWILE.

Aktu­al­nie, od 2014 – kura­tor­ka NATECHWILE PROJEKT – pro­gram pro­mocji „młodej fotografii” – wys­tawy i prezen­tac­je młodych twór­ców.

Od roku 2002 orga­ni­za­tor­ka i współor­ga­ni­za­tor­ka wielu wys­taw i pro­jek­tów artysty­cznych, m.in. współpra­ca z Galer­ią Szyb Wil­son, Galer­ią Cza­kram, Galer­ią Katow­ice ZPAF w Katow­icach. W 2004 r. współor­ga­ni­za­tor­ka Między­nar­o­dowego Fes­ti­walu Sztuk Wiz­ual­nych EWNS w Katow­icach.
Prace w zbio­rach Muzeum Śląskiego w Katow­icach, Śląskiej Kolekcji Fotografii Artysty­cznej w Katow­icach, Muzeum Miejskiego w Sos­now­cu oraz w kolekc­jach pry­wat­nych.

————————————————————————-

Fot. Antoni Kreis

Antoni Kreis
(ur. w1956 r. w Chor­zowie) – artys­ta fotografik, członek rzeczy­wisty Związku Pol­s­kich Artys­tów Fotografików, od 2005 r. nieprz­er­wanie pełni funkcję wice preze­sa Zarzą­du Okręgu Śląskiego ZPAF. Prze­wod­niczą­cy Okrę­gowej Komisji Kwal­i­fika­cyjnej opini­u­jącej kandy­datów na członków ZPAF. Instruk­tor fil­mu i fotografii MKiS kat. I. W Szkole Fotograficznej FOTOEDUKACJA od 2006 r. Fotogra­fu­je od zawsze, ale tylko to co go zain­tere­su­je. Nie lubi fotografii nud­nej i schematy­cznej. W 1980 r. eta­towy fotore­porter Zarzą­du Regionu Śląsko-Dąbrowskiego NSZZ Sol­i­darność w Katow­icach czego efek­tem były kłopo­ty oso­biste, niechęć do poli­tyków oraz sza­cunek dla fotografów pode­j­mu­ją­cych trudne tem­aty. Wielokrot­nie w życiu zdradzany przez fotografię bez skrupułów zdradzał ją z poezją, muzyką, malarst­wem i filmem.

————————————————————————-

Fot. Arka­diusz Ławry­wian­iec

Arka­diusz Ławry­wian­iec ur. 19.01.1967 w Opolu. Jest absol­wen­tem Wyższej Szkoły Ped­a­gog­icznej w Opolu. Fotografią zaj­mu­je od 1986 roku, kiedy to wykon­ał włas­noręcznie pier­wszą odbitkę. W lat­ach 1994–2015 pra­cow­ał w Dzi­en­niku Zachod­nim jako fotore­porter. Od 2016 roku współpracu­je z Pol­ską Agencją Fotografów Forum. Studi­u­je w Insty­tu­cie Twór­czej Fotografii Uni­w­er­syte­tu Śląskiego w Opaw­ie (Czechy). Od 2009 uczy w Policeal­nej Szkole Fotograficznej Fotoe­dukac­ja w Katow­icach. Od 2010 jest członkiem ZPAF. Od 2017 roku pełni funkcję preze­sa zarzą­du Związku Pol­s­kich Artys­tów Fotografików Okręg Śląs­ki, a zarazem jest członkiem zarzą­du głównego ZPAF. Autor i współau­tor wys­taw w Polsce i za granicą (Franc­ja, Czechy, Mace­do­nia, Niem­cy). W lat­ach 2011 i 2013 był stype­ndys­tą Marsza­ł­ka Wojew­ództ­wa Śląskiego w dziedzinie kul­tu­ry. W 2011 roku otrzy­mał Nagrodę Prezy­den­ta Mias­ta Katow­ice w dziedzinie kul­tu­ry. Jest współau­torem reak­ty­wowanego konkur­su Śląs­ka Fotografia Pra­sowa orga­ni­zowanego prze Bib­liotekę Śląską, w którym to konkur­sie w lat­ach 2006, 2017 i 2018 był jurorem. Zaj­mu­je się głównie repor­tażem i doku­mentem fotograficznym. Jest autorem albumów fotograficznych „Tajem­nice pra­cowni” i “Kiduszin Nisuin”.

————————————————————————-

Fot. Grze­gorz Klat­ka

Grze­gorz Klat­ka
ur. 1976 r., fotore­porter. Absol­went Insty­tu­tu Fotografii Twór­czej w Opaw­ie w Czechach (dyplom mag­is­tra sztu­ki w 2006 roku). W lat­ach 1998–2003 był fotore­porterem tygod­ni­ka „Poli­ty­ka”. Fotore­por­taże pub­likował pon­ad­to w Mag­a­zy­nach Rzecz­pospo­litej i Gaze­ty Wybor­czej, w tygod­nikach Ozon, Viva, Son­tag Zeitung (Szwa­j­caria), Reflex (Czechy), Instinkt (Czechy), Couri­er Inter­na­tionale (Franc­ja), Tygod­nik Powszech­ny, Tygod­nik Else­vi­er (Holandia)w miesięczniku Zwier­ci­adło, kwartal­niku Fotografia i in. W lat­ach 2007 – 2008 pra­cow­ał jako fotore­porter gaze­ty codzi­en­nej Pražský deník w Pradze, w Czechach. W 2009 był jed­nym z jurorów Fes­ti­walu Sztu­ki Repor­tażu Telewiz­yjnego “Cam­era Obscu­ra” w Byd­goszczy. Jest lau­re­atem kilku nagród w konkur­sach fotografii m.in.: I, II i III nagrody w konkur­sie Pol­skiej Fotografii Pra­sowej (1998, 1999), II nagrody w Human­i­ty Pho­to Awards (Pekin, Chiny 2007), wyróżnień w Gor­zows­kich Kon­frontac­jach Fotograficznych (1998, 2004), a także zdoby­w­cą Grand Prix w Płockim Bien­nale Plakatu (2007). W roku 2015 otrzy­mał stype­ndi­um w dziedzinie kul­tu­ry Marsza­ł­ka Wojew­ództ­wa Śląskiego. Brał udzi­ał w kilku­nas­tu indy­wid­u­al­nych oraz kilkudziesię­ciu zbiorowych wys­tawach i pokazach fotografii. Od 2013 roku wraz z Mag­daleną Bartkiewicz współt­worzy pro­jekc­je mul­ti­me­di­alne (m.in.: “U sztur­ma na altanie, kaj zawsze wisi pranie” oraz “Pan­teon”, pow­stały we współpra­cy z katow­icką ASP i Muzeum Śl.). Incy­den­tal­nie zaj­mu­je się pro­jek­towaniem przed­miotów codzi­en­nego użytku w duchu upcyk­ling.

————————————————————————-

Fot. Jacek Dzi­ub­dziela

JACEK DZIUBDZIELA
Stu­dia w Insty­tu­cie Twór­czej Fotografii Uni­w­er­syte­tu Śląskiego w Opaw­ie, na Uni­w­er­syte­cie Ped­a­gog­icznym w Krakowie i na Uni­w­er­syte­cie Artysty­cznym w Poz­na­niu. Nauczy­ciel w szkołach fotograficznych w Krakowie i Katow­icach. Moja akty­wnośc twór­cza real­izu­je się głównie poprzez fotografie, insta­lac­je i video. Staram się wyt­warzac przekazy powś­ciągli­we este­ty­cznie i oper­owac prosty­mi środ­ka­mi. Wyt­warzam sytu­acje, których znacze­nie for­mu­je się w umyśle odbior­cy. Intere­su­ją mnie zachowa­nia związane ze sposoba­mi rozu­mienia kul­tu­ry i trady­cji oraz uwikłaniem ludzi w zależnoś­ci religi­jno-społeczne.

————————————————————————-

Fot. Syl­west­er Smigiel­s­ki

Syl­west­er Smigiel­s­ki
Urodz­ił się w Chor­zowie, a obec­nie miesz­ka w Katow­icach. Wrażli­wość artysty­czną od dziec­ka rozwi­jał za kulisa­mi Teatru Rozry­w­ki w Chor­zowie. Artys­ta mul­ti­dyscy­pli­narny — fotograf, pro­jek­tant graficzny, real­iza­tor wideo, ani­ma­tor kul­tu­ry, nauczy­ciel. Absol­went szkoły fotograficznej z Katow­ic-Piotrow­ic. Stu­diował w Wyższej Szkole Tech­nicznej w Katow­icach na kierunku grafi­ka. Lau­re­at nagrody dla Młodych Twór­ców Kul­tu­ry Wydzi­ału Kul­tu­ry mias­ta Katow­ice.

Spec­jal­izu­je się w sze­roko pojętej budowie struk­tur inter­fe­jsów inter­ne­towych, jako pro­jek­tant wykonu­je plakaty, iden­ty­fikac­je wiz­ualne, land­ing page, pro­jek­ty aplikacji mobil­nych dla kor­po­racji w Polsce i za granicą. Akty­wista społeczny. Współpracu­je z liczny­mi agenc­ja­mi reklamy, insty­tuc­ja­mi kul­tu­ry oraz fun­dac­ja­mi. Angażu­je się w różnego rodza­ju pro­jek­ty kul­tur­al­no-społeczne, dzię­ki którym, jak sam twierdzi: “moż­na odmienić świat na nowo”. Jako fotograf i grafik łączy tech­ni­ki trady­cyjne z tech­nika­mi współczes­ny­mi. Głównym nurtem foto-graficznego zain­tere­sowa­nia jest abstrakc­ja. W swoim port­fo­lio jako pier­wszy wpisu­je film: “Sile­sian Time­lapse” z 2011r., który został wyświ­et­lony pod­czas Gold­en Vision Music & Art Fes­ti­val. Jest członkiem w Fun­dacji Leżę i Pracu­ję, która zatrud­nia oso­by niepełnosprawne. Jego pomysłem na życie jest niesie­nie pomo­cy innym i dzi­ałanie akty­wnie przy rozwiązy­wa­niu trud­nych prob­lemów społecznych. Inspiracją do jego twór­c­zoś­ci jest maksy­ma: „Wszys­tkie dro­gi prowadzą do Rzy­mu”.

————————————————————————-

Fot. Tomasz Greiss­graber

TOMASZ GRIESSGRABER
Absol­went Wydzi­ału Radia i Telewiz­ji im. Krzyszto­fa Kieślowskiego Uni­w­er­syte­tu Śląskiego oraz Tech­nikum Fotograficznego im. E. Abramowskiego w Katow­icach Pier­wsze pub­likac­je w lat­ach 90 jeszcze jako uczeń tech­nikum fotograficznego.
Później związany z Super Expressem, Dzi­en­nikiem Zachod­nim , obec­nie AF Edy­tor współpracu­ją­ca z wielo­ma tytuła­mi pra­sowy­mi w kra­ju ale także poza grani­ca­mi Pol­s­ki.
Autor licznych wys­taw indy­wid­u­al­nych i zbiorowych.

Fotografie Tomasza Griess­grabera moż­na zobaczyć na stron­ie inter­ne­towej agencji EDYTOR

————————————————————————-

Fot. Witold Cichoc­ki

WITOLD CICHOCKI
Urod­zony w 1966 roku, miesz­ka w Gli­wicach.
W 1989 roku ukończył Policealne Studi­um Fotografii w Katow­icach Piotrow­icach, jest absol­wen­tem Wyższego Studi­um Fotografii w Jele­niej Górze oraz Wydzi­ału Artysty­cznego Uni­w­er­syte­tu Zielonogórskiego. W 1994 roku otrzy­mał Nagrodę Artysty­czną Woje­w­ody Katow­ick­iego dla młodych twór­ców w dziedzinie fotografii, a w 1995 roku Nagrodę Pro­mocji Młodych Prezy­den­ta Mias­ta Gli­wice.
Od 1990 roku prowadzi zaję­cia z fotografii w szkołach tech­nicznych, intere­su­je się fotografią doku­men­tal­ną, oraz fotografią architek­tu­ry i kra­jo­brazu.

————————————————————————-

Fot. Mateusz Orszul­s­ki

Mateusz Orszul­s­ki – Orsz
— rocznik 79. Zawodowy fotograf, free­lancer, grafik, wykład­ow­ca szkoły fotograficznej FOTOEDUKACJA, nauczy­ciel CKZ­iU w Sos­now­cu, absol­went Państ­wowej Szkoły Fil­mowej w Łodzi, Wyższej Szkoły Sztu­ki i Pro­jek­towa­nia — spec­jal­iza­c­ja grafi­ka i fotografia reklam­owa, Wyższego Studi­um Fotografii AFA we Wrocław­iu oraz Studi­um Policeal­nego przy ZSTiO nr 3 im. E. Abramowskiego w Katow­icach.
Fotografię trak­tu­ję głównie jako ekspery­ment i pro­ces poszuki­wa­nia. Dobrą zabawę i możli­wość real­i­zowa­nia siebie. Najważniejszy jest dla mnie obraz a nie komen­tarz do niego. Fas­cynu­je mnie este­ty­ka błę­du i przy­padek. Zaj­mu­je się fotografią studyjną, portretem, fotografią reklam­ową, ekspery­men­ta­mi fotograficzny­mi — lomo­grafią czy polaroi­dem. Autor wielu wys­taw indy­wid­u­al­nych i uczest­nik pro­jek­tów zbiorowych. Widzisz to, co wiesz.

————————————————————————-

Fot. Patryk Jezier­s­ki

PATRYK JEZIERSKI
Pasjonu­ję się fotografią cyfrową, oraz klasy­cznym “polaroi­dem”. Na co dzień, speł­ni­am się w fotografii pro­duk­towej i reklamie. Jestem
absol­wen­tem kilku szkół min. PWSTiTv w Łodzi.

————————————————————————-

Fot. Artur Solows­ki

Artur Solows­ki Urod­zony w 1976 roku w Cieszynie. Ukończył Policealne Studi­um Fotograficzne w Katow­icach oraz Wyższe Studi­um Fotografii w Jele­niej Górze. Absol­went studiów na Wydziale Artysty­cznym Uni­w­er­syte­tu Zielonogórskiego na kierunku malarst­wo spec­jal­ność fotografia. Nauczy­ciel fotografii. Współpra­cow­ał z Cen­trum Pro­fi­lak­ty­ki, Edukacji i Ter­apii „KONTAKT” w Cieszynie gdzie prowadz­ił pra­cown­ię fotografii oraz Galer­ię Dzi­ałań Twór­czych Kon­takt.

————————————————————————-

Fot. Roman Szy­mańs­ki

Roman Szy­mańs­ki — są takie chwile, kiedy oczy sze­roko się otwier­a­ją i widzą świat w zupełnie innej postaci. W tych momen­tach pow­sta­ją moje fotografie.

————————————————————————-

Fot. Jacek Ulaczyk

Jacek Ulaczyk- rocznik 1970

Człowiek z niepełną datą.

Związany z połud­niem — Piotrow­ice, zori­en­towany północ­nie — Świnou­jś­cie.
Zain­tere­sowany obraza­mi, ostat­nio również dźwięka­mi. Obser­wa­tor, lubią­cy przyglą­dać się światu. Więk­szość cza­su spędza wyżej, nie zawsze widzi co niżej.
Ulu­bione ter­miny: miejsce, światło, czas.
Zawodowo: FOTOEDUKACJA

————————————————————————-